donderdag 18 december 2014

Nooit gedacht dat de PVDA mij ooit nog eens blij zou maken...

Het niet doorgaan van deze wet zou voor heel veel therapeuten en patienten een erg mooi kerstkadootje zijn.
 
Aan de andere kant wat scheelt het eigenlijk?
 
Gisteren sprak ik iemand die een aanvullende verzekering had en een vergoeding van 40,00 krijgt voor een consult bij een orthomoleculair arts. Om dat te krijgen betaalt hij 35,00 per maande extra en hij moet eerst een eigen risico opmaken van 350,00. Dus volgens mij schiet je per saldo dus niets op met zo'n verzekering.
 
Ander voorbeeld: veel mensen nemen een aanvullende verzekering en kiezen dan voor de verzekering die neurofeedback vergoed. Denken ze goed te zitten voor de behandeling van hun kind. Echter, er worden geen therapeuten meer toegelaten tot de beroepsvereniging waarvan je lid moet zijn om geaccrediteerd te worden. Als je dus al een therapeut kunt vinden die geaccrediteerd is, dan heeft deze een wachtlijst van 2 jaar. Dus dan ben je wel verzekerd en je betaalt extra, maar kan de zorg die je wilt niet krijgen omdat er niemand is die aan de voorwaarden voldoet. 2 Jaar geleden werd de eis gesteld dat je een 3 jarige curatieve opleiding moest hebben gedaan om te kunnen toetreden. Nog voordat de opleiding voltooid zou kunnen zijn, nl per 2015, is ook dat veranderd en loopt het nu via de Gemeente...

Ik ben blij dat ik mij in 2012 helemaal uit deze heksenketel terug getrokken heb en helemaal mijn eigen weg ben gegaan. Ik had toen al voorspeld dat binnen 5 jaar helemaal niets buiten het reguliere circuit vergoed zou worden, omdat de regering daar eigenlijk gewoon vanaf wil. Het lijkt erop dat ik gelijk ga krijgen...
 
Het wegstemmen van de Wet Schipper scheelt denk ik eerder bij de Zorgverzekeraars het nodige, omdat men hierdoor geen aanvullende verzekering meer hoeft te nemen.

Echter, het wegstemmen van Schippers is voor mij een kerstkadootje, omdat het voor mij gaat om het principe.
 
Maar mocht het toch doorgaan: ik zie het als de laatste stuiptrekkingen van de reguliere zorg en de farmaceutische industrie, voordat ook zij ontmaskerd worden als "de bankiers" (sinds 2007 ander woord voor oplichter/graaier) binnen het zorgstelsel.
 
Overigens is het mij niet bekend of iedere verzekeringsmaatschappij aan dit signalement voldoet. Het is een algemene indruk die ik de laatste jaren gekregen heb naar aanleiding van de ontwikkelingen in de zorg en de zorgverzekering. Daar is nl erg veel in veranderd.
 
Wij hadden vroeger een huisarts die altijd voor je klaar stond en er boven op zat als er iets met een van zijn patienten was. Hij zorgde ervoor dat bij twijfel direct werd doorverwezen naar een goede specialist. Hij was betrokken en dacht zelf na in plaats van in protocollen. Toen mijn broertje stuipjes had en haast stikte, stond hij binnen 3 minuten in zijn pyama bij ons in de kamer. Als hij onze huisarts nog was geweest in 1993, was mijn vader waarschijnlijk niet overleden.
Vroeger was de zorg een roeping. Tegenwoordig is de zorg een baan. Dat is heel iets anders naar mijn mening...



Geen opmerkingen:

Een reactie posten